Mijn motivatie is dat mijn vader al 25 jaar de ziekte van Parkinson heeft en er veel beperkingen in zijn dagelijkse leven van ondervindt.

Ik wil aandacht vragen voor een inclusieve samenleving, waarin niemand buiten gesloten wordt. En waarin voor iedereen de mogelijkheid bestaat én de mogelijkheid wordt gecreëerd om mee te kunnen blijven doen. Of je nu zelf ziek bent of voor een ander zorgt. Met elkaar in verbinding te blijven met of zonder chronische ziekte. Dat is in mijn optiek van levensbelang.

Gedicht:

Aanraking.

Contact zit in kleine dingen.

Een ogenschijnlijk onbeduidend gebaar.

Soms onzichtbaar voor het oog.

Maar zo groots en voelbaar voor het hart.

Mijn handen.

Op de jouwe.

Met elkaar in verbinding.

Ongeacht tijd of hoedanigheid. 

Geraakt.